De zomervakantie is weer voorbij en iedereen is terug aan het werken.
De zomervakantie is weer voorbij en iedereen is terug aan het werken. Op het schoolplein hoor ik mopperende ouders die geen zin hebben om weer te starten met werken. Wat ben ik toch blij dat ik zo’n leuk beroep heb als huidtherapeut! Geen dag is hetzelfde….
Er is niet alleen veel afwisseling in de verschillende behandelingen maar ook de verhalen, de geschiedenis, de levens van de patiënten zorgen ervoor dat het nooit saai is.
Zo vergeten we bijvoorbeeld in de praktijk nooit die ene patiënt die we mochten behandelen, dan wel begeleiden, tijdens haar laatste levensfase. Ze kwam in de praktijk met lymfoedeem in haar been. Ze was nog onder behandeling in het ziekenhuis vanwege haar kanker en al snel bleek dat er niets meer aan te doen was. Een levenslustige, enthousiaste vrouw die we zolang mogelijk, met kunst- en vliegwerk, mobiel hebben geprobeerd te houden.
Toen dat niet meer ging, hebben we haar behandeld bij haar thuis. In de thuissituatie wordt het contact toch vaak wat intensiever en ze vertelde dan ook veel over haar leven. Alsof ze haar eigen dagboek nog een laatste keer aan het doorlezen was. Haar jeugd, haar eerste man, haar kinderen, haar tweede man die een paar jaren geleden was overleden, haar kleinkinderen, haar werk, haar hobby’s en haar passies…alles kwam voorbij. Tot het laatste toe was ze ontzettend dankbaar wat we voor haar deden. Hoe bijzonder dat we dit mochten doen voor haar.
Martine Verdaasdonk-Peters
HuidTherapeutisch Centrum Breda
