Bij een intake is vaak al duidelijk dat patiënten vooraf informatie hebben gezocht over de mogelijkheden voor hun hulpvraag.
Op internet is vaak genoeg informatie te vinden, variërend van goed gefundeerde informatie tot forums waar ervaringen worden uitgewisseld. Uiteraard is het voor zowel de patiënt als de zorgverlener goed dat er bepaalde voorkennis is. Zo weet een patiënt ook al vaak wat ze wel en niet willen, hebben en kunnen.
Maar waar ik eigenlijk naar toe wil in deze blog is zelfmanagement. Een definitie van zelfmanagement is: het zodanig omgaan met de chronische aandoening (symptomen, behandeling, lichamelijke en sociale consequenties en bijbehorende aanpassingen in leefstijl) dat de aandoening optimaal wordt ingepast in het leven.
Uit onderzoek is gebleken dat wanneer patiënten actief bijdragen aan hun herstel danwel stabiel houden van de aandoening, zij minder zorg nodig hebben en gelukkiger in het leven staan. Daarnaast is het kosten besparend voor de zorgverzekeringen.
Bij ons in de praktijk hebben we dan ook de cursus ‘Zelfmanagement bij armlymfoedeem’ opgezet. Dit is een zesdelige cursus waarin de patiënt die te maken heeft met armlymfoedeem, voorzien wordt van informatie. Hoe ontstaat het, waardoor kan het verergeren, wat zijn de risico’s, waar moeten ze rekening mee houden, wat kunnen ze zelf doen? Wanneer kunnen er welke hulpmiddelen in worden gezet en wanneer moeten ze aan de bel trekken bij een therapeut?
Zodoende wordt gestimuleerd om meer controle over de aandoening te houden en zodoende wordt de patiënt min of meer zijn eigen therapeut.
Martine Verdaasdonk-Peters
HuidTherapeutisch Centrum Breda
